Şahin Uçar

e lâ yâ eyyühe-ş-şâir   teal ikra’  lenâ eş’ar kul il-esrâre bi-l-eş’ar yeqûl-ül-esrâre bi-l-eş’ar neğam keyfe yekun izhâr gel ey şâir şiir söyle gel inşâd et bize eş’ar şiirle, söyle esrârı şiirle keşf olur esrâr çünin elhân olur zâhir dil eyler nağmeler izhâr habîbî şi’rünâ gannî tecid mâ fi-s-sutûr kalbî minel-kalbi ile-d-dehri feyebkâ nağmet-ül-esrâr feyebkâ nağmet-ül-esrâr . gel ey dost şi’rimiz […]

şâhid-î mazmûnem ammâ aslı kimdendi sözün? söyleyen kim söyleten kim bilmezem kendi sözüm aşk şerâbın nûş ederken gelmişem dünyâya men… ol sebebden gâhi serhoş gâhi bî- huşdur sözüm… musikî, nutk -u ilâhî söylerem deryâya men… söz değil âvâz-ı dâvud sâzımız tanbur bizim… âsumânın şi’ridir hem-sâzı olmuşdur sözüm… ezelden serhoş gönül hem şi’rimiz serhoş bizim! bestesi dil-beste olsun nağmesi gül nâfesi…

DAĞ NEFESLERİ I Ey gönül dağları, Tecer Dağları! Irmağın çağırır eski çağları Bakar yıldızlara; yâd eder gönül O rûyâyı gördüğümüz dağları. Dağlar ki yâd eder o rûyâları Gönül dağlarda yâd eder dağları Ey dağlarda baş döndüren sonsuzluk! Göğe doğru yolculuk: ufkumuz sonsuz ufuk… Ey dağlara çıktıkça hafifleşen rûhumuz Ruhumuz yükseldikçe genişliyor ufkumuz; Ruhumuz dağlar aşar… yedi iklîm dolaşır, Gönlümüz aşkla

bâd-i behâr mîvezed nâfe-î zülf-i yâr kô? gûş-i şinev kücâ? dîde -i i’tibâr kô? Hâfız-ı Şirâzî kalbimin sessiz lisânı gel unut bu sâz-kârı gurbet ilde kim ne bilsin bu sadâ-yı nevâkârı bu Newyork bu subway bu insan seli karanlık tüneller kaçan tirenler tirenler ki binlerce çığlık taşır ne metro bilir ne sessiz yığınlar niçin uzar gider hayat yokuşu   II