Âteş nezened der dil-i mâ illâ Hû
Kûteh neküned menzil-i mâ illâ Hû
Ger âlemiyân cümle tabîbân bâşend
Hallî neküned müşkil-i mâ illâ Hû
Âteş yakamaz gönlümüzü illâ Hû
Noksân olamaz menzilimiz illâ Hû
Ger cümle cihan olsa tabib bu derde
Halleyleyemez müşkilimiz illâ Hû
(Türkçesi: Ş. Uçar)
Hasan Harakaanî’den bir rübai tercümesi
“Esrâr-ı ezel râ ne tü dânî vü ne men
İn harf-i muammâ râ ne tu hânî vü ne men
Hest ez pes-i perde güft ü gûyî men ü tü
Çün perde berüfted, ne tü manî vü ne men”
Esrâr-ı ezelden ne sen âgâh ne de ben
Bir harf-i muammâ… ne okursun de ki sen?
Bir perde var onda, ne konuşsak, sen, ben
Çün perde iner, ne sen kalırsın ne de ben.
(Türkçesi: Ş. Uçar)