şâhid-î mazmûnem ammâ aslı kimdendi sözün?
söyleyen kim söyleten kim bilmezem kendi sözüm
aşk şerâbın nûş ederken gelmişem dünyâya men…
ol sebebden gâhi serhoş gâhi bî- huşdur sözüm…
musikî, nutk -u ilâhî söylerem deryâya men…
söz değil âvâz-ı dâvud sâzımız tanbur bizim…
âsumânın şi’ridir hem-sâzı olmuşdur sözüm…
ezelden serhoş gönül hem şi’rimiz serhoş bizim!
bestesi dil-beste olsun nağmesi gül nâfesi…
can giderse ses kalır dünyâda bâkîdir sözüm…
***
ger zebân-i ma’nevî râ
gûş-i fahîmâne nist!
what narrates a tell-tale heart
is a bitter knowledge of guilt!
ashamed of being left
in this dirty shanty land
what can you do, aye old man
live alone in what you built
empty heart of lonely poet
bereaved of the love gift…