JANUS

 

“Whatever exists is both Just and Unjust

and equally justified in both”

F. Nietzsche: The Birth of Tragedy kitabından

Ey boş duvarlar! susun! sessizliği dinleyin!
Bir kar yağar, sessizlik örter bütün sesleri
Ey bu kader dersini öğrenmeyen öğrenci
Bir yüzün çocuk senin / öbür yüzün ihtiyar
Bir çığ düşer ey gönül, örter sesini senin
Hangi ses saltanatı sürer sonsuza kadar?
Kar yağar lapa lapa çocukluğum üstüne
Sessiz sessiz yağan kar örten bütün sesleri.

Çocuk bahçende koşan iki köpek yavrusu
Dallarından elmalar sarkan ağaçlar hani?
Hani nerde, cennetin o kaygısız türküsü?
Cennet çayırlarında kıvrım kıvrım akan su
Kurumuş; solmuş çayır; ötmüyor çayır kuşu
Ne dağların rüzgârı, ne tarlanın başağı
Ne kaldı elde bugün… ne yaptın mahsûlünü?

Atlas gibi omzunda bu dünyayı taşırken
Titan’lara benzerdin: Promete gibi / sen
Tanrı’dan ateş çaldın, Tanrı Dağı’ndan ışık
Dağlarda ateş yaksın diye gür sesli çoban
Öğrenir, öğretirdin insanlara sırları
Sen / bu kader dersini öğrenemeyen çocuk
Ödedin bedelini Tanrı’ya ihânetin
Oyar her gün kalbini kartal gagalı zaman
Bir yüzün çocuk yüzü / öbür yüzün ihtiyar.

Janus gibidir hayat; iki yüzlüdür kader
Bir yüzünde mutluluk / öbür yüzünde keder
Herşeyin bir doğru yüz, bir de yanlış yüzü var
Var olan herşey doğru / herşeyde bir yanlış var
Zaman âdildir / gerçi / hakksızlığı da sever
Hem iyi, hem kötüdür / hem mutluluk, hem keder
Janus gibidir hayat: iki yüzlüdür kader

Zehirlenmiş bir köpek gibi kıvran ki bugün
Mutluluk çağı geçti: ışığı söndü günün
Bir yüzün çocuk yüzü-öbür yüzün ihtiyar
Karlar altında kaldı sesleri gençliğinin
Hangi ses saltanatı, sürer sonsuza kadar?
Artık yalnız kar sesi: ne mutluluk, ne keder

Ben / bu kader dersini öğrenemeyen çocuk
Ödedim bedelini zamanı öldürmenin
Oyar hergün kalbimi kartal gagalı zaman
Bir yüzüm çocuk yüzü / öbür yüzüm ihtiyar
Herşeyin bir doğru yüz, bir de yanlış yüzü var
Janus gibidir zaman: iki yüzlüdür kader
Bir yüzünde mutluluk / öbür yüz sonsuz keder…

JANUS II (self-reflexive & recursive olarak)

 

Bir yüzünde mutluluk/ öbür yüz sonsuz keder…

Janus gibidir zaman: iki yüzlüdür kader

Her şeyin bir doğru yüz, bir de yanlış yüzü var

Bir yüzüm çocuk yüzü/ öbür yüzüm ihtiyar

Oyar hergün kalbimi kartal gagalı zaman

Ödedim bedelini zamanı öldürmenin

Ben/ bu kader dersini öğrenemeyen çocuk.

 

Artık yalnız kar sesi: ne mutluluk, ne keder

Hangi ses saltanatı sürer sonsuza kadar?

Karlar altında kaldı sesleri gençliğinin

Bir yüzün çocuk yüzü-öbür yüzün ihtiyar

Mutluluk çağı geçti: ışığı söndü günün,

Zehirlenmiş bir köpek gibi kıvran ki bugün

 

Janus gibidir hayat: iki yüzlüdür kader

Hem iyi, hem kötüdür/ hem mutluluk, hem keder

Zaman adildir / gerçi / haksızlığı da sever

Var olan her şey doğru/ her şeyde bir yanlış var

Her şeyin bir doğru yüz, bir de yanlış yüzü var

Bir yüzünde mutluluk / öbür yüzünde keder

Janus gibidir hayat, iki yüzlüdür kader.

 

Bir yüzün çocuk yüzü / öbür yüzün ihtiyar

Oyar hergün kalbini kartal gagalı zaman

Ödedin bedelini Tanrı’ya ihanetin

Sen/ bu kader dersini öğrenemeyen çocuk.

Öğrenir, öğretirdin insanlara sırları

Dağlarda ateş yaksın diye gür sesli çoban

Tanrı’dan ateş çaldın, Tanrı Dağı’ndan ışık

Titan’lara benzerdin: Promete gibi/ sen

Atlas gibi omzunda bu dünyayı taşırken.

 

Ne kaldı elde bugün… ne yaptın mahsûlünü?

Ne dağların rüzgârı, ne tarlanın başağı

Kurumuş: solmuş çayır; ötmüyor çayır kuşu

Cennet çayırlarında kıvrım kıvrım akan su

Heni nerde, cennetin o kaygısız türküsü,

Dallarından elmalar sarkan ağaçlar? Hani,

Çocuk bahçende koşan iki köpek yavrusu?

 

Sessiz sessiz yağan kar örter bütün sesleri…

Kar yağar lapa lapa çocukluğum üstüne

Hangi ses saltanatı sürer sonsuza kadar?

Bir çığ düşer ey gönül, örter sesini senin

Bir yüzün çocuk senin/ öbür yüzün ihtiyar

Ey bu kader dersini öğrenmeyen öğrenci

Bir kar yağar, sessizlik örter bütün sesleri

Ey boş duvarlar! susun! sessizliği dinleyin…

here is a google translation to english:

O empty walls! Shut up! listen to the silence!
A snow falls, silence covers all the sounds
O student who has not learned this fate lesson
One of your faces is yours / the other one is old
An avalanche falls, my heart, will cover your voice
Which sound’s reign last forever?
It snows like flaky on my childhood
All the sounds get covered by the silent snow.

Two puppies running in your childhood garden
Where are the trees hanging apples from their branches?
Where is it, that carefree song of heaven?
Flowing water in the meadows of heaven
Dried; withered meadow; Crowing prairie bird
Neither the wind of the mountains nor the earn of the field
What have you got today … what have you done?

While carrying this world on your shoulder like Atlas
You were like the Titans: like Promete / You
You stole fire from God, light from Mountain God
Lush shepherd for fire in the mountains
You would learn, and teach people the secrets
You / boy who cannot learn the lesson of fate
You pay the price to God
It carries your heart every day with an eagle beak

Child face is, only one of your faces / an old face is the other one.
Life is like Janus; two-faced destiny
Happiness on one face / grief on the other
Everything has a right face and a wrong face
Everything that exists is right / and there is something wrong
Time is just / although / it also loves injustice
Both good and bad / happiness and grief
Life is like Janus: two-faced destiny

Writhing like a poisoned dog today
The age of happiness has passed: the light went out of the day
One of your face is childish face / an old face is the other one.
The sounds of youth, Which sound’s reign last forever?
Lonely snow sounds: no happiness, no grief/ I am
The boy who cannot learn this lesson of fate

I paid the price of killing time Every day,
It carries my heart with an eagle beak
One of my faces is a child’s face / the other is my old man
Everything has a right face and a wrong face
Time is like Janus: a two-faced destiny
Happiness is on one side / endless sorrow on the other…

 

Scroll to Top