ART / intro_spection

 Yılmaz Öztuna Üstadımız 1974 te Sivas 4 eylül Lisesinde Müzik öğretmeni iken gönderdiğim beste notalarını muhafaza etmiş; halbuki bu maddede zikrettiği bazı besteleri ise çoktan beri ben bile unutmuştum . bunların bazılarını ancak bu ansiklopedide verilen bilgiler sayesinde hatırladım ve 3 tanesinin notalarını hocam Kemal Batanay’ın İSAM’daki arşivinden birkaçını da arkadaşlar ve hatta internetteki kayıtlardan buldum. Ancak üstadın burada yazdığı […]

Ansiklopedi’nin Yeni Baskısı Vesilesiyle Bazı Hatıralar “unutulsa bile bütün şarkılar kalır mı yankınız, ey hatıralar?” Büyük Müzikolog,Tarihçi ve Jenealogist Yılmaz Öztuna’nın Musiki Ansiklopedisi’nin Orient yayınları tarafından ” Türk Musikisi- Akademik Klasik Türk Sanat Musiki’sinin Ansiklopedik Sözlüğü” ismiyle yapılan yeni neşri hakkında görüşlerimi arz edeceğim. Sözlerime, bu ansiklopedi vesilesiyle aklıma en önce gelen tedai ve hatıralarla başlamak isterim: üstatlar ve tilmizleri

ŞİİR HAKİKATİ ARAMA İŞİ “Son Divan Şairi” olarak tanınan Şahin Uçar, şiirin hakikati arama işi olduğunu belirterek, “şiir, hakikati sezgi yoluyla aramaktır. Ve her şair kendine mahsus şiir diliyle bu hakikati ifade eder” diyor. Prof. Dr. Şahin Uçar tarih felsefesi ile alakalı düşünceleri, tezleri ve eserleriyle tanınan bir bilim adamı. Ama şair kimliğiyle de kültür çevrelerinin âşinâ olduğu bir sima “Şeydâ

“Gannî lî ve huz aynâyî” I. Sonsuzluğun ufkundaki kuşlar Her sırrı bilir, vakti bilirler Yağmur kokusundan mıdır onlar? Onlar ki gelir, gerçek olurlar Teşbihteki bir sır gibi düşler Kalbin dilidir, kalbe gelirler Bak kalbine yalnız gezen avcı Gönlündeki dağlar gibi yalnız Sonsuz göğün ufkundaki dağlar Andıkça geçen demleri ağlar Sonsuzluğun ufkundaki kuşlar “Kuşlar mıdır onlar ki her akşâm Âlemlerimizden sefer

Nature’s first green is gold her hardest hue to hold her early leaf is a flower but only so an hour then leaf subsides to leaf so Eden sank to grief so dawn goes down to day nothing gold can stay” Tabiatın ilk filizi altındır en az süren renk tonu da o tondur ilk sürgünü bir çiçektir ki ancak belki