.   ..

lâilâheillallah: kaybolan bir desenden kalan müsvedde kompozisyonu  

HENRY D. THOREAU’NUN SİVİL İTAATSİZLİK GÖRÜŞÜ ve OTORİTEYE KARŞI ÇIKIŞ BİÇİMİ (İlim ve Sanat Dergisi, s: 35, 1993) Kısa Biyografi Henry David Thoreau 1817’de, Massachusetts, Concord’da doğdu. 16 yaşında Harvard’a gitti. Grekçe, Latince ve İngilizce klasiklerine meraklı bir talebe idi. Mezun olduktan sonra, bir müddet öğretmenlik yaptı; fakat kısa bir süre sonra vazgeçip, yazarlığa başladı. 1841 Nisanından 1843 Mayısına kadar

Leo Tolstoy’s library of work goes online; http://rbth.ru/news/2013/06/20/leo_tolstoys_library_of_work_goes_online_27283.html — in Moscow, Moscow City. Leo Tolstoy’s library of work goes online | Russia Beyond The Headlines All Tolstoy in One Click – the Russian project, similar to the international humanitarian Project Guttenberg, begins digitizing the 90-volume collection of works by the great Russian writer

1982   “inne min’el-beyâni le-sihren, inne min eş-şi’ri le-hikmeten” hz.Muhammed . ZEN PARADOKSU : Şiire Çağrı   I -Ey gönül dinle beni kimseler bilmez bunu gerçi, sırrın aşikâr söyle, göreyim seni! -Dolaşsam mecazın sınırlarında şiire başlasam yeniden yeni anlatsam anlayan olmaz mı beni bu râz-ı mecazın sınırlarında? II Çocuktum, koşuyordum altın çayırlarda ben kangal köpeğimle ben, koşuyor, oynuyordum altın güneş

(Selçuk Üniversitesi Edebiyat Dergisi, sayı 3, 1986) Mandelbaum’dan tercüme edilmiştir. Erich Rothacker’in de işaret ettiği gibi, “historicism” (historismus) teriminin nasıl ortaya çıktığı ve önceleri hangi ma’nâda kullanıldığı kâfi derecede incelenmemiştir. Vakıa, bu terimin sonradan kazandığı farklı ma’nâların hepsi ile de yakından münasebetdar olan net bir kullanış tarzına, Carl Prantl’in “Die Gegenwärtige Aufgabe der Philosophie” (1852) eserinde rastlamak mümkündür. Her ne

  Dünyâ- ılık bir deniz: yüzüyorum, uçsuz bucaksız denizde balık – balıkta deniz elsiz-ayaksız ağızsız-dilsiz kimsesiz yönsüz…. Mâyâ- bir ru’yâ görüyorum: denize giriyor kan rengi güneş yüzüyor güneş; yüzüyorum. batıyor güneş; uyuyorum. uyuyor deniz; sensiz…. Atmân- sonsuz bir okyanus: İçimdeki Sonsuz Ben ben denizde yüzerim- deniz de bende yüzer sonsuz…. Mokşâ- şarkı söylüyor deniz kızları: çığlıkları ümitsiz perdeleri tîz duyulmuyor

(Lucretius’a Nazîre)    I Ey sessiz denizlerin / Koynunda yatan gerçek Sedefte gizli inci- Mercân’da donan çiçek Ve bu sonsuz göklerin / Ötesinden gelecek O kuşlar ki gâibden Bize müjdeler taşır. Arı ki nektar arar Ama dinle, bu sözde / Ne zarif bir sihir var:   “Çiçeklerin renkleri Muhteşem Süleyman’ın / Muhteşem kaftanından Daha güzel değil mi?” Serçeler var, Serçeler Ağaçta kıpır

 “tempora mutantur nos et mutamur in illis. sic transit gloria mundi” (değişir zaman ve değiştirir bizi ve içindeki her şeyi. ve geçip gider bu ışıklı, şanlı günleri, dünyamızın) I Şarktan gelen bir ışık karanlıkta parlıyor heyhat ki bu karanlık ışığı anlamıyor ve karanlığa alışan gönül ki şafaktan önce uyanmıyor hayfâ ki bu karanlık ışığı anlamıyor II Bu sessiz kara nehir