ey dü-dârın tâc-dârı yâ Ali mülk-i aşkın şehriyârı yâ Ali . bağrıma derd-î Hüseyn-i Kerbelâ urdu zahm-i zülfikaarı yâ Ali . anda görmüş nüh-felek kim âşıkın bes nedir bu kâr-ı zârı yâ Ali . rûz ü şeb aşk illerinde gönlümüz subh ü şâmî zâri zârî yâ Ali . ehl-i beytin aşkıdır cân ü dilin bir medâr-ı iftihârı yâ Ali […]
Bestenigâr ilâhî, ilk beste, 1970, İstanbul, usûlü Düyek, ama ölçü başlarındaki “es”ler sebebiyle ayni zamanda Müsemmen usûlüne de uyuyor : internette bir notaarsivleri.com sitesinde bulduğum bu nota bendekinden daha düzgün ve okunaklı yazılmış… ayrıca ayni nota arşivinde beş adet bestemin daha okunaklı notalarını koymuşlar
subhâne hâlıkî ki sıfâteş zi kibriyâ ber hâk acz miyefkend akl-i enbiyâ . ki sad hezâr sâl heme halk-ı kâinât fikret künend der sıfat-i izzet-i Hudâ . âhir be-acz mu’terif âyend k’ey ilâh dâneste şüd ki hîç ne dânesteim
Kemal BATANAY hocamın hamparsum notasıyla birlikte ve defterime kendi eliyle yazdığı bir nota olduğu için ayrıca gençlik günlerimdeki meşklerimden kalma bir hatıra değeri de var.
nokta-i suğrâ: sufilerin temâşâ nesnesi Şahin Uçar’ın, Süheyl Ünver Hocadan ders aldığı yıllarda, tıp tarihi enstitüsü atölyesinde kendi kompozisyonu olarak yaptığı ilk deseni budur. Sene 1970. Dergah Yayınevinin Türk Edebiyatı Ansiklopedisindeki “nokta-i suğrâ” maddesinde de bu desenin siyah-beyaz bir fotoğrafı vardır. Anahatları ve izahı için için bkz: Yeni bir psikoloji,R. Orstein, s.168 .”A king’s breath slays as effectively as
İstanbul Milliyetçiler Derneği’nde, 1969′ da yaptığım Estetik Seminerleri”nde, bilhassa İbni Haldun ve Louis Massignon’un yazdıklarından hareketle, bilhassa “aşk estetiği”, adını verdiğim gûyâ mistik sanat yorumları yapmaya çalışıyordum. Hatta yazdığım metinlere ilaveten, o sıralar kopya ettiğim ve üzerine açıklayıcı notlar yazdığım böyle desenleri de göstererek ananevi sanatları tasavvufî bir sanat anlayışı ile izah etmek istiyordum. Maalesef o gençlik yazılarım, elden ele